تصور کنید یک استادکار ماهر، به جای ساختن صدها صندلی بی‌نقص و یکسان، تمام عمر و دانش خود را وقف آموزش ده شاگرد می‌کند. هدف او این نیست که آن‌ها کپی‌کاران خوبی شوند؛ هدفش این است که هر کدام از آن‌ها روزی استادکاری بزرگ‌تر از خود او شوند، با سبک و امضای منحصر به فرد خودشان. این میراث واقعی است. این داستان، روایت همان فلسفه است در دنیای مدرن تکنولوژی و برندینگ؛ فلسفه‌ای که من آن را «غول‌سازی» می‌نامم. این مقاله قرار نیست لیستی از افراد موفق باشد که روزی مسیرشان با من تلاقی کرده. هدف، عمیق‌تر است. می‌خواهیم کالبدشکافی کنیم که چگونه یک «سیستم» می‌تواند استعدادهای خام را به رهبران آینده تبدیل کند و چرا در این فلسفه، موفقیت نهایی یک منتور، در استقلال کامل شاگردانش تعریف می‌شود، حتی اگر روزی به رقبای او تبدیل شوند. قبل از اینکه ادامه دهیم، بگذارید یک نکته را کاملاً شفاف کنم. شاید با خواندن این عنوان از خود بپرسید: «آیا این بی‌احترامی به تلاش خود این افراد نیست؟» قطعاً. این مقاله به هیچ وجه قصد ندارد تلاش، هوش و پشتکار ستودنی این افراد را نادیده بگیرد. آن‌ها قهرمانان داستان خودشان هستند. این م.. ... ادامه مطلب